solatus

Latin

Etymology 1

Perfect passive participle of sōlor.

Participle

sōlātus (feminine sōlāta, neuter sōlātum); first/second-declension participle

  1. comforted
Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative sōlātus sōlāta sōlātum sōlātī sōlātae sōlāta
genitive sōlātī sōlātae sōlātī sōlātōrum sōlātārum sōlātōrum
dative sōlātō sōlātae sōlātō sōlātīs
accusative sōlātum sōlātam sōlātum sōlātōs sōlātās sōlāta
ablative sōlātō sōlātā sōlātō sōlātīs
vocative sōlāte sōlāta sōlātum sōlātī sōlātae sōlāta

Etymology 2

From sōl (sun) +‎ -ātus.

Pronunciation

Adjective

sōlātus (feminine sōlāta, neuter sōlātum); first/second-declension adjective

  1. sunburned, sunstruck
Declension

First/second-declension adjective.

References

  • solatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • "solatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • solatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • solatus in Ramminger, Johann (16 July 2016 (last accessed)) Neulateinische Wortliste: Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700[1], pre-publication website, 2005-2016