solemnis
Latin
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [soːˈɫɛm.nɪs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [soˈlɛm.nis]
Adjective
sōlemnis (neuter sōlemne); third-declension two-termination adjective
- alternative form of sollemnis (“yearly; established; solemn”)
Declension
Third-declension two-termination adjective.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | sōlemnis | sōlemne | sōlemnēs | sōlemnia | |
| genitive | sōlemnis | sōlemnium | |||
| dative | sōlemnī | sōlemnibus | |||
| accusative | sōlemnem | sōlemne | sōlemnēs sōlemnīs |
sōlemnia | |
| ablative | sōlemnī | sōlemnibus | |||
| vocative | sōlemnis | sōlemne | sōlemnēs | sōlemnia | |
References
- “solemnis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "solemnis", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- solemnis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- a periodically recurring (annual) sacrifice: sacrificium statum (solemne) (Tusc. 1. 47. 113)
- a periodically recurring (annual) sacrifice: sacrificium statum (solemne) (Tusc. 1. 47. 113)