solfegiu
Romanian
Etymology
Borrowed from Italian solfeggio.
Noun
solfegiu n (plural solfegii)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | solfegiu | solfegiul | solfegii | solfegiile | |
| genitive-dative | solfegiu | solfegiului | solfegii | solfegiilor | |
| vocative | solfegiule | solfegiilor | |||