sospignere
Italian
Verb
sospìgnere (first-person singular present sospìngo, first-person singular past historic sospìnsi, past participle sospìnto, auxiliary avére) (archaic)
- alternative form of sospingere
Conjugation
Conjugation of sospìgnere (root-stressed -ere) (See Appendix:Italian verbs)
| infinitive | sospìgnere | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| auxiliary verb | avére | gerund | sospignèndo | |||
| present participle | sospignènte | past participle | ? | |||
| person | singular | plural | ||||
| first | second | third | first | second | third | |
| indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
| present | sospìgno | sospìgni | sospìgne | sospigniàmo | sospignéte | sospìgnono |
| imperfect | sospignévo | sospignévi | sospignéva | sospignevàmo | sospignevàte | sospignévano |
| past historic | ? | ? | ? | ? | ? | ? |
| future | sospignerò | sospignerài | sospignerà | sospignerémo | sospigneréte | sospignerànno |
| conditional | sospignerèi | sospignerésti | sospignerèbbe, sospignerébbe | sospignerémmo | sospigneréste | sospignerèbbero, sospignerébbero |
| subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
| present | sospìgna | sospìgna | sospìgna | sospigniàmo | sospigniàte | sospìgnano |
| imperfect | sospignéssi | sospignéssi | sospignésse | sospignéssimo | sospignéste | sospignéssero |
| imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
| sospìgni | sospìgna | sospigniàmo | sospignéte | sospìgnano | ||
| negative imperative | non sospìgnere | non sospìgna | non sospigniàmo | non sospignéte | non sospìgnano | |