sospitar
Catalan
Etymology
From Latin suspectāre.
Pronunciation
Verb
sospitar (first-person singular present sospito, first-person singular preterite sospití, past participle sospitat)
- (transitive) to suspect
- (intransitive) to be suspicious [with de ‘of’]
Conjugation
Conjugation of sospitar (first conjugation)
Derived terms
Related terms
Further reading
- “sospitar”, in Diccionari de la llengua catalana [Dictionary of the Catalan Language] (in Catalan), second edition, Institute of Catalan Studies [Catalan: Institut d'Estudis Catalans], April 2007
- “sospitar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2025
- “sospitar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “sospitar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.