spágáil
Irish
Etymology
Verb
spágáil (present analytic spágálann, future analytic spágálfaidh, verbal noun spágáil, past participle spágáilte)
Conjugation
conjugation of spágáil (first conjugation – B)
| verbal noun | spágáil | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| past participle | spágáilte | |||||||
| tense | singular | plural | relative | autonomous | ||||
| first | second | third | first | second | third | |||
| indicative | ||||||||
| present | spágálaim | spágálann tú; spágálair† |
spágálann sé, sí | spágálaimid | spágálann sibh | spágálann siad; spágálaid† |
a spágálann; a spágálas | spágáiltear |
| past | spágáil mé; spágálas | spágáil tú; spágálais | spágáil sé, sí | spágálamar; spágáil muid | spágáil sibh; spágálabhair | spágáil siad; spágáladar | a spágáil / ar spágáil* |
spágáladh |
| past habitual | spágálainn | spágáilteá | spágáladh sé, sí | spágálaimis; spágáladh muid | spágáladh sibh | spágálaidís; spágáladh siad | a spágáladh / a spágáladh* |
spágáiltí |
| future | spágálfaidh mé; spágálfad |
spágálfaidh tú; spágálfair† |
spágálfaidh sé, sí | spágálfaimid; spágálfaidh muid |
spágálfaidh sibh | spágálfaidh siad; spágálfaid† |
a spágálfaidh; a spágálfas | spágálfar |
| conditional | spágálfainn | spágálfá | spágálfadh sé, sí | spágálfaimis; spágálfadh muid | spágálfadh sibh | spágálfaidís; spágálfadh siad | a spágálfadh / a spágálfadh* |
spágálfaí |
| subjunctive | ||||||||
| present | go spágála mé; go spágálad† |
go spágála tú; go spágálair† |
go spágála sé, sí | go spágálaimid; go spágála muid |
go spágála sibh | go spágála siad; go spágálaid† |
— | go spágáiltear |
| past | dá spágálainn | dá spágáilteá | dá spágáladh sé, sí | dá spágálaimis; dá spágáladh muid |
dá spágáladh sibh | dá spágálaidís; dá spágáladh siad |
— | dá spágáiltí |
| imperative | ||||||||
| – | spágálaim | spágáil | spágáladh sé, sí | spágálaimis | spágálaigí; spágálaidh† |
spágálaidís | — | spágáiltear |
*indirect relative
† archaic or dialect form