sparanghel
Romanian
Etymology
Borrowed from Greek σπαράγγι (sparángi), from Ancient Greek ἀσπάραγος (aspáragos).
Noun
sparanghel m (plural sparangheli)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | sparanghel | sparanghelul | sparangheli | sparanghelii | |
| genitive-dative | sparanghel | sparanghelului | sparangheli | sparanghelilor | |
| vocative | sparanghelule | sparanghelilor | |||