spraszać

Polish

Etymology

From sprosić +‎ -ać.

Pronunciation

Verb

spraszać impf

  1. (reflexive with się, Przemyśl) to beg for (to ask for something insistently)

Further reading

  • Aleksander Saloni (1908) “spraszać”, in “Lud rzeszowski”, in Materyały Antropologiczno-Archeologiczne i Etnograficzne (in Polish), volume 10, Kraków: Akademia Umiejętności, page 341