sprenging
Icelandic
Etymology 1
From springa (“to explode”) + -ing.
Noun
sprenging f (genitive singular sprengingar, nominative plural sprengingar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sprenging | sprengingin | sprengingar | sprengingarnar |
| accusative | sprengingu | sprenginguna | sprengingar | sprengingarnar |
| dative | sprengingu | sprengingunni | sprengingum | sprengingunum |
| genitive | sprengingar | sprengingarinnar | sprenginga | sprenginganna |
Etymology 2
From sprengja (“to blow up”) + -ing.
Noun
sprenging f (genitive singular sprengingar, nominative plural sprengingar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sprenging | sprengingin | sprengingar | sprengingarnar |
| accusative | sprengingu | sprenginguna | sprengingar | sprengingarnar |
| dative | sprengingu | sprengingunni | sprengingum | sprengingunum |
| genitive | sprengingar | sprengingarinnar | sprenginga | sprenginganna |