springpojke
Swedish
Etymology
springa (“run”) + pojke (“boy”)
Noun
springpojke c
- (dated, now derogatory) a gofer, an errand boy
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | springpojke | springpojkes |
| definite | springpojken | springpojkens | |
| plural | indefinite | springpojkar | springpojkars |
| definite | springpojkarna | springpojkarnas |