sprunga
Icelandic
Etymology
Related to the verb springa (“to crack, split open”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈspruŋka/
- Rhymes: -uŋka
Noun
sprunga f (genitive singular sprungu, nominative plural sprungur)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | sprunga | sprungan | sprungur | sprungurnar |
| accusative | sprungu | sprunguna | sprungur | sprungurnar |
| dative | sprungu | sprungunni | sprungum | sprungunum |
| genitive | sprungu | sprungunnar | sprungna | sprungnanna |