städ
Swedish
Etymology
From Old Swedish stæþ, variant of stæþi, from Old Norse steði.
Noun
städ n
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | städ | städs |
| definite | städet | städets | |
| plural | indefinite | städ | städs |
| definite | städen | städens |
From Old Swedish stæþ, variant of stæþi, from Old Norse steði.
städ n
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | städ | städs |
| definite | städet | städets | |
| plural | indefinite | städ | städs |
| definite | städen | städens |