stæra
Icelandic
Etymology
From Old Norse stæra, from Proto-Germanic *stōrijaną.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstaiːra/
- Rhymes: -aiːra
Verb
stæra (weak verb, third-person singular past indicative stærði, supine stært)
- (transitive) to make great
Conjugation
| infinitive nafnháttur | að stæra | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | stært | |||||
| present participle |
stærandi | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | stæri | stærði | stæri | stærði | |
| þú | stærir | stærðir | stærir | stærðir | ||
| hann, hún, það | stærir | stærði | stæri | stærði | ||
| plural | við | stærum | stærðum | stærum | stærðum | |
| þið | stærið | stærðuð | stærið | stærðuð | ||
| þeir, þær, þau | stæra | stærðu | stæri | stærðu | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | stær (þú), stærðu | ||||
| plural | þið | stærið (þið), stæriði1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
| infinitive nafnháttur | að stærast | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| supine sagnbót | stærst | |||||
| present participle |
stærandist (rare; see appendix) | |||||
| indicative |
subjunctive | |||||
| present |
past |
present |
past | |||
| singular | ég | stærist | stærðist | stærist | stærðist | |
| þú | stærist | stærðist | stærist | stærðist | ||
| hann, hún, það | stærist | stærðist | stærist | stærðist | ||
| plural | við | stærumst | stærðumst | stærumst | stærðumst | |
| þið | stærist | stærðust | stærist | stærðust | ||
| þeir, þær, þau | stærast | stærðust | stærist | stærðust | ||
| imperative boðháttur | ||||||
| singular | þú | stærst (þú), stærstu | ||||
| plural | þið | stærist (þið), stæristi1 | ||||
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.