stærling
Old English
Etymology
From stær (“starling”) + -ling (diminutive suffix)
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstær.linɡ/, [ˈstærˠ.liŋɡ]
Noun
stærling m
Declension
Strong a-stem:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | stærling | stærlingas |
| accusative | stærling | stærlingas |
| genitive | stærlinges | stærlinga |
| dative | stærlinge | stærlingum |
Descendants
- English: starling