stöðvun

Icelandic

Etymology

From stöðva (stop) +‎ -un.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstœðvʏn/

Noun

stöðvun f (genitive singular stöðvunar, nominative plural stöðvanir)

  1. stopping, halt

Declension

Declension of stöðvun (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative stöðvun stöðvunin stöðvanir stöðvanirnar
accusative stöðvun stöðvunina stöðvanir stöðvanirnar
dative stöðvun stöðvuninni stöðvunum stöðvununum
genitive stöðvunar stöðvunarinnar stöðvana stöðvananna

Derived terms