stöðvun
Icelandic
Etymology
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstœðvʏn/
Noun
stöðvun f (genitive singular stöðvunar, nominative plural stöðvanir)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stöðvun | stöðvunin | stöðvanir | stöðvanirnar |
| accusative | stöðvun | stöðvunina | stöðvanir | stöðvanirnar |
| dative | stöðvun | stöðvuninni | stöðvunum | stöðvununum |
| genitive | stöðvunar | stöðvunarinnar | stöðvana | stöðvananna |