staða

See also: stada, stādā, stāda, and staþa

Icelandic

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstaːða/
    Rhymes: -aːða

Noun

staða f (genitive singular stöðu, nominative plural stöður)

  1. position

Declension

Declension of staða (feminine)
singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative staða staðan stöður stöðurnar
accusative stöðu stöðuna stöður stöðurnar
dative stöðu stöðunni stöðum stöðunum
genitive stöðu stöðunnar staðna, staða staðnanna, staðanna

Old Norse

Etymology 1

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Noun

staða f (genitive stǫðu)

  1. standing
  2. place, position
Declension
Declension of staða (weak ōn-stem)
feminine singular plural
indefinite definite indefinite definite
nominative staða staðan stǫður stǫðurnar
accusative stǫðu stǫðuna stǫður stǫðurnar
dative stǫðu stǫðunni stǫðum stǫðunum
genitive stǫðu stǫðunnar staðna staðnanna
Descendants
  • Icelandic: staða
  • Faroese: støða (< stǫðu)
  • Norwegian Nynorsk: stode (< stǫðu)

Further reading

  • Zoëga, Geir T. (1910) “staða”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press, page 401; also available at the Internet Archive

Etymology 2

Adjective

staða

  1. accusative singular feminine indefinite of staðr
  2. accusative plural masculine indefinite of staðr
  3. oblique singular masculine definite of staðr
  4. nominative singular feminine definite of staðr
  5. singular neuter definite of staðr

Noun

staða

  1. oblique singular of staði m
  2. genitive plural of staði m
  3. genitive plural of staðr m