staðarfall
Icelandic
Etymology
From staður (“place”) + fall (“case”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstaːðarˌfatl/
Noun
staðarfall n (genitive singular staðarfalls, nominative plural staðarföll)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | staðarfall | staðarfallið | staðarföll | staðarföllin |
| accusative | staðarfall | staðarfallið | staðarföll | staðarföllin |
| dative | staðarfalli | staðarfallinu | staðarföllum | staðarföllunum |
| genitive | staðarfalls | staðarfallsins | staðarfalla | staðarfallanna |