stadsstat
Swedish
Etymology
stad + -s- + stat, used since 1895, cognate with German Stadtstaat
Noun
stadsstat c
- a city state (a sovereign city)
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | stadsstat | stadsstats |
| definite | stadsstaten | stadsstatens | |
| plural | indefinite | stadsstater | stadsstaters |
| definite | stadsstaterna | stadsstaternas |