stafn
Old Norse
Etymology
From Proto-Germanic *stamniz.
Noun
stafn m
Declension
| masculine | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stafn | stafninn | stafnar | stafnarnir |
| accusative | stafn | stafninn | stafna | stafnana |
| dative | stafni | stafninum | stǫfnum | stǫfnunum |
| genitive | stafns | stafnsins | stafna | stafnanna |