stanbucca
Old English
Etymology
From stān (“stone”) + bucca (“he-goat”). Cognate with Dutch steenbok
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɑːnˌbuk.kɑ/
Noun
stānbucca m
Declension
Weak:
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | stānbucca | stānbuccan |
| accusative | stānbuccan | stānbuccan |
| genitive | stānbuccan | stānbuccena |
| dative | stānbuccan | stānbuccum |