stanig
Old English
Alternative forms
Etymology
From Proto-Germanic *stainagaz (“stony”), equivalent to stān + -iġ.
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɑː.nij/
Adjective
stāniġ
- stony, rocky
- Homilies of the Anglo-Saxon Church
- Þæt sǣd þe bufon ðām stǣniġum lande fēol sprytte hwæthwega, ac ðāðā sēo hǣte cōm, ðā forsċranc hit, forðan ðe hit næfde nǣnne wǣtan.
- The seed that fell upon the stony ground sprouted somewhat, but when the heat came, it withered, for it never had any moisture.
- Homilies of the Anglo-Saxon Church
Declension
Declension of stāniġ — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | stāniġ | stāniġu, stānġu, stāniġo, stānġo | stāniġ |
| Accusative | stāniġne | stāniġe, stānġe | stāniġ |
| Genitive | stāniġes, stānġes | stāniġre | stāniġes, stānġes |
| Dative | stāniġum, stānġum | stāniġre | stāniġum, stānġum |
| Instrumental | stāniġe, stānġe | stāniġre | stāniġe, stānġe |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | stāniġe, stānġe | stāniġa, stānġa, stāniġe, stānġe | stāniġu, stānġu, stāniġo, stānġo |
| Accusative | stāniġe, stānġe | stāniġa, stānġa, stāniġe, stānġe | stāniġu, stānġu, stāniġo, stānġo |
| Genitive | stāniġra | stāniġra | stāniġra |
| Dative | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum |
| Instrumental | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum |
Declension of stāniġ — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | stāniġa, stānġa | stāniġe, stānġe | stāniġe, stānġe |
| Accusative | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan | stāniġe, stānġe |
| Genitive | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan |
| Dative | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan |
| Instrumental | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan |
| Accusative | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan | stāniġan, stānġan |
| Genitive | stāniġra, stāniġena, stānġena | stāniġra, stāniġena, stānġena | stāniġra, stāniġena, stānġena |
| Dative | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum |
| Instrumental | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum | stāniġum, stānġum |
Descendants
References
- Joseph Bosworth, T. Northcote Toller (1898) “stánig”, in An Anglo-Saxon Dictionary, second edition, Oxford: Oxford University Press.