stanit

Romanian

Etymology

Borrowed from French stannite.

Noun

stanit m (uncountable)

  1. stannine

Declension

Declension of stanit
singular only indefinite definite
nominative-accusative stanit stanitul
genitive-dative stanit stanitului
vocative stanitule

References

  • stanit in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN