starkować

Polish

Etymology

From s- +‎ tarkować.

Pronunciation

  • IPA(key): /starˈkɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: star‧ko‧wać

Verb

starkować pf (imperfective tarkować)

  1. (transitive, regional, cooking) to grate, to shred

Conjugation

Conjugation of starkować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive starkować
future tense 1st starkuję starkujemy
2nd starkujesz starkujecie
3rd starkuje starkują
impersonal starkuje się
past tense 1st starkowałem,
-(e)m starkował 		starkowałam,
-(e)m starkowała 		starkowałom,
-(e)m starkowało 		starkowaliśmy,
-(e)śmy starkowali 		starkowałyśmy,
-(e)śmy starkowały
2nd starkowałeś,
-(e)ś starkował 		starkowałaś,
-(e)ś starkowała 		starkowałoś,
-(e)ś starkowało 		starkowaliście,
-(e)ście starkowali 		starkowałyście,
-(e)ście starkowały
3rd starkował starkowała starkowało starkowali starkowały
impersonal starkowano
conditional 1st starkowałbym,
bym starkował 		starkowałabym,
bym starkowała 		starkowałobym,
bym starkowało 		starkowalibyśmy,
byśmy starkowali 		starkowałybyśmy,
byśmy starkowały
2nd starkowałbyś,
byś starkował 		starkowałabyś,
byś starkowała 		starkowałobyś,
byś starkowało 		starkowalibyście,
byście starkowali 		starkowałybyście,
byście starkowały
3rd starkowałby,
by starkował 		starkowałaby,
by starkowała 		starkowałoby,
by starkowało 		starkowaliby,
by starkowali 		starkowałyby,
by starkowały
impersonal starkowano by
imperative 1st niech starkuję starkujmy
2nd starkuj starkujcie
3rd niech starkuje niech starkują
passive adjectival participle starkowany starkowana starkowane starkowani starkowane
anterior adverbial participle starkowawszy
verbal noun starkowanie

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.