startare
Swedish
Etymology
starta (“to start”) + -are (“-er”)
Noun
startare c
- (rare) A starter, someone or something who starts.
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | startare | startares |
| definite | startaren | startarens | |
| plural | indefinite | startare | startares |
| definite | startarna | startarnas |