stateczny

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish stateczny, from Proto-Slavic *statъčьnъ. By surface analysis, statek +‎ -ny.

Pronunciation

  • IPA(key): /staˈtɛt͡ʂ.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ʂnɘ
  • Syllabification: sta‧tecz‧ny

Adjective

stateczny (comparative stateczniejszy, superlative najstateczniejszy, derived adverb statecznie)

  1. staid, serious, sober
  2. steady, stable, constant
  3. steady, self-righting

Declension

Declension of stateczny (hard)
singular plural
masculine animate masculine inanimate feminine neuter virile (= masculine personal) non-virile
nominative stateczny stateczna stateczne stateczni stateczne
genitive statecznego statecznej statecznego statecznych
dative statecznemu statecznej statecznemu statecznym
accusative statecznego stateczny stateczną stateczne statecznych stateczne
instrumental statecznym stateczną statecznym statecznymi
locative statecznym statecznej statecznym statecznych

Further reading

  • stateczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • stateczny in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.