statuturus
Latin
Etymology
Future active participle of statuō.
Participle
statūtūrus (feminine statūtūra, neuter statūtūrum); first/second-declension participle
- about to establish
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | statūtūrus | statūtūra | statūtūrum | statūtūrī | statūtūrae | statūtūra | |
| genitive | statūtūrī | statūtūrae | statūtūrī | statūtūrōrum | statūtūrārum | statūtūrōrum | |
| dative | statūtūrō | statūtūrae | statūtūrō | statūtūrīs | |||
| accusative | statūtūrum | statūtūram | statūtūrum | statūtūrōs | statūtūrās | statūtūra | |
| ablative | statūtūrō | statūtūrā | statūtūrō | statūtūrīs | |||
| vocative | statūtūre | statūtūra | statūtūrum | statūtūrī | statūtūrae | statūtūra | |