Danish
Verb
staver
- present of stave
Norwegian Bokmål
Verb
staver
- present of stave
Old Swedish
Etymology
From Old Norse stafr, from Proto-Germanic *stabaz.
Noun
staver m
- staff, cane
Declension
Declension of staver (strong a-stem)
| masculine
|
singular
|
plural
|
|
|
indefinite
|
definite
|
indefinite
|
definite
|
| nominative
|
staver
|
stavrin
|
stavar
|
stavanir, stavaner
|
| accusative
|
stav
|
stavin
|
stava
|
stavana
|
| dative
|
stavi, stave
|
stavinum, stavenom
|
stavum, stavom
|
stavumin, stavomen
|
| genitive
|
stavs
|
stavsins
|
stava
|
stavanna
|
Descendants