stenfrukt
Swedish
Etymology
sten + frukt. Attested since 1740.
Noun
stenfrukt c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | stenfrukt | stenfrukts |
| definite | stenfrukten | stenfruktens | |
| plural | indefinite | stenfrukter | stenfrukters |
| definite | stenfrukterna | stenfrukternas |