stomdronken
Dutch
Etymology
Compound of stom (“mute”) + dronken (“drunk”).
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstɔmˌdrɔŋ.kə(n)/
Audio: (file) - Hyphenation: stom‧dron‧ken
Adjective
stomdronken (not comparable)
Declension
| Declension of stomdronken | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | stomdronken | |||
| inflected | stomdronken | |||
| comparative | — | |||
| positive | ||||
| predicative/adverbial | stomdronken | |||
| indefinite | m./f. sing. | stomdronken | ||
| n. sing. | stomdronken | |||
| plural | stomdronken | |||
| definite | stomdronken | |||
| partitive | stomdronkens | |||
Descendants
- Negerhollands: stokdruṅ
- → Virgin Islands Creole: stokdrum (dated)
- → Papiamentu: stònkaña, stònfuma