strútur
Icelandic
Pronunciation
- IPA(key): /ˈstruːtʏr/
- Rhymes: -uːtʏr
Etymology 1
Attested since the 16th century. Probably from Old English strūta, strȳta, or from Middle English. Ultimately from Latin strūthiō.
Noun
strútur m (genitive singular strúts, nominative plural strútar)
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | strútur | strúturinn | strútar | strútarnir |
| accusative | strút | strútinn | strúta | strútana |
| dative | strút, strúti | strútnum | strútum | strútunum |
| genitive | strúts | strútsins | strúta | strútanna |
Etymology 2
From Old Norse strútr, from Proto-Germanic *strūtaz, from Proto-Indo-European *sterh₁- (“to be stiff”). Also related to German Strauß (“bouquet”).
Noun
strútur m (genitive singular strúts, nominative plural strútar)
- (historical) a kind of scarf wrapped in a certain style around the neck
Declension
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | strútur | strúturinn | strútar | strútarnir |
| accusative | strút | strútinn | strúta | strútana |
| dative | strút, strúti | strútnum | strútum | strútunum |
| genitive | strúts | strútsins | strúta | strútanna |
References
- Pokorny, Julius (1959) “1022-27”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 3, Bern, München: Francke Verlag, pages 1022-27
References
- Ásgeir Blöndal Magnússon (1989) Íslensk orðsifjabók, Reykjavík: Árni Magnússon Institute for Icelandic Studies, →ISBN (Available at Málið.is under the “Eldri orðabækur” tab.)