strănutat
Romanian
Etymology
Past participle of strănuta.
Noun
strănutat n (uncountable)
Declension
| singular only | indefinite | definite |
|---|---|---|
| nominative-accusative | strănutat | strănutatul |
| genitive-dative | strănutat | strănutatului |
| vocative | strănutatule | |
Verb
strănutat (past participle of strănuta)
- past participle of strănuta