strabus
Esperanto
Verb
strabus
- conditional of strabi
Latin
Etymology
Borrowed from Ancient Greek στρᾰβός (străbós).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [ˈstra.bʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [ˈst̪raː.bus]
Adjective
strabus (feminine straba, neuter strabum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | strabus | straba | strabum | strabī | strabae | straba | |
| genitive | strabī | strabae | strabī | strabōrum | strabārum | strabōrum | |
| dative | strabō | strabae | strabō | strabīs | |||
| accusative | strabum | strabam | strabum | strabōs | strabās | straba | |
| ablative | strabō | strabā | strabō | strabīs | |||
| vocative | strabe | straba | strabum | strabī | strabae | straba | |
Derived terms
Descendants
References
- “strabus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- "strabus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- strabus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.