stridh
Old Swedish
Etymology
From Proto-Germanic *strīdaz.
Noun
stridh n
Declension
Declension of stridh (strong a-stem)
| neuter | singular | plural | ||
|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | |
| nominative | stridh | stridhit | stridh | stridhin |
| accusative | stridh | stridhit | stridh | stridhin |
| dative | stridhi, stridhe | stridhinu, stridheno | stridhum, stridhom | stridhumin, stridhomen |
| genitive | stridhs | stridhsins | stridha | stridhanna |
Descendants
- Swedish: strid