strijdbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch strijtbaer. Equivalent to strijden +‎ -baar.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstrɛi̯t.baːr/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: strijd‧baar

Adjective

strijdbaar (comparative strijdbaarder, superlative strijdbaarst)

  1. militant, combative

Declension

Declension of strijdbaar
uninflected strijdbaar
inflected strijdbare
comparative strijdbaarder
positive comparative superlative
predicative/adverbial strijdbaar strijdbaarder het strijdbaarst
het strijdbaarste
indefinite m./f. sing. strijdbare strijdbaardere strijdbaarste
n. sing. strijdbaar strijdbaarder strijdbaarste
plural strijdbare strijdbaardere strijdbaarste
definite strijdbare strijdbaardere strijdbaarste
partitive strijdbaars strijdbaarders —

Derived terms

  • strijdbaarheid
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.