structureren

Dutch

Etymology

Borrowed from French structurer. Equivalent to structuur +‎ -eren.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˌstrʏk.tyˈreː.rə(n)/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: struc‧tu‧re‧ren
  • Rhymes: -eːrən

Verb

structureren

  1. (transitive) to structure

Conjugation

Conjugation of structureren (weak)
infinitive structureren
past singular structureerde
past participle gestructureerd
infinitive structureren
gerund structureren n
present tense past tense
1st person singular structureer structureerde
2nd person sing. (jij) structureert, structureer2 structureerde
2nd person sing. (u) structureert structureerde
2nd person sing. (gij) structureert structureerde
3rd person singular structureert structureerde
plural structureren structureerden
subjunctive sing.1 structurere structureerde
subjunctive plur.1 structureren structureerden
imperative sing. structureer
imperative plur.1 structureert
participles structurerend gestructureerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

  • herstructureren
  • structurering