struikvormig

Dutch

Etymology

From struik +‎ -vormig.

Adjective

struikvormig (comparative struikvormiger, superlative struikvormigst)

  1. shrublike

Declension

Declension of struikvormig
uninflected struikvormig
inflected struikvormige
comparative struikvormiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial struikvormig struikvormiger het struikvormigst
het struikvormigste
indefinite m./f. sing. struikvormige struikvormigere struikvormigste
n. sing. struikvormig struikvormiger struikvormigste
plural struikvormige struikvormigere struikvormigste
definite struikvormige struikvormigere struikvormigste
partitive struikvormigs struikvormigers —
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.