strupieć

Polish

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈstru.pjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -upjɛt͡ɕ
  • Syllabification: stru‧pieć

Etymology 1

From strup +‎ -eć.

Verb

strupieć impf (perfective zastrupieć)

  1. (intransitive, colloquial) to scab (to become covered by a scab or scabs)
Conjugation
Conjugation of strupieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strupieć
present tense 1st strupieję strupiejemy
2nd strupiejesz strupiejecie
3rd strupieje strupieją
impersonal strupieje się
past tense 1st strupiałem,
-(e)m strupiał 		strupiałam,
-(e)m strupiała 		strupiałom,
-(e)m strupiało 		strupieliśmy,
-(e)śmy strupieli 		strupiałyśmy,
-(e)śmy strupiały
2nd strupiałeś,
-(e)ś strupiał 		strupiałaś,
-(e)ś strupiała 		strupiałoś,
-(e)ś strupiało 		strupieliście,
-(e)ście strupieli 		strupiałyście,
-(e)ście strupiały
3rd strupiał strupiała strupiało strupieli strupiały
impersonal strupiano
future tense 1st będę strupiał,
będę strupieć 		będę strupiała,
będę strupieć 		będę strupiało,
będę strupieć 		będziemy strupieli,
będziemy strupieć 		będziemy strupiały,
będziemy strupieć
2nd będziesz strupiał,
będziesz strupieć 		będziesz strupiała,
będziesz strupieć 		będziesz strupiało,
będziesz strupieć 		będziecie strupieli,
będziecie strupieć 		będziecie strupiały,
będziecie strupieć
3rd będzie strupiał,
będzie strupieć 		będzie strupiała,
będzie strupieć 		będzie strupiało,
będzie strupieć 		będą strupieli,
będą strupieć 		będą strupiały,
będą strupieć
impersonal będzie strupieć się
conditional 1st strupiałbym,
bym strupiał 		strupiałabym,
bym strupiała 		strupiałobym,
bym strupiało 		strupielibyśmy,
byśmy strupieli 		strupiałybyśmy,
byśmy strupiały
2nd strupiałbyś,
byś strupiał 		strupiałabyś,
byś strupiała 		strupiałobyś,
byś strupiało 		strupielibyście,
byście strupieli 		strupiałybyście,
byście strupiały
3rd strupiałby,
by strupiał 		strupiałaby,
by strupiała 		strupiałoby,
by strupiało 		strupieliby,
by strupieli 		strupiałyby,
by strupiały
impersonal strupiano by
imperative 1st niech strupieję strupiejmy
2nd strupiej strupiejcie
3rd niech strupieje niech strupieją
active adjectival participle strupiejący strupiejąca strupiejące strupiejący strupiejące
contemporary adverbial participle strupiejąc
verbal noun strupienie
nouns

Etymology 2

From s- +‎ trupieć.

Verb

strupieć pf (imperfective trupieć)

  1. (intransitive) to deaden, to mortify, to necrotize
    Synonyms: zamrzeć, zmartwieć
Conjugation
Conjugation of strupieć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive strupieć
future tense 1st strupieję strupiejemy
2nd strupiejesz strupiejecie
3rd strupieje strupieją
impersonal strupieje się
past tense 1st strupiałem,
-(e)m strupiał 		strupiałam,
-(e)m strupiała 		strupiałom,
-(e)m strupiało 		strupieliśmy,
-(e)śmy strupieli 		strupiałyśmy,
-(e)śmy strupiały
2nd strupiałeś,
-(e)ś strupiał 		strupiałaś,
-(e)ś strupiała 		strupiałoś,
-(e)ś strupiało 		strupieliście,
-(e)ście strupieli 		strupiałyście,
-(e)ście strupiały
3rd strupiał strupiała strupiało strupieli strupiały
impersonal strupiano
conditional 1st strupiałbym,
bym strupiał 		strupiałabym,
bym strupiała 		strupiałobym,
bym strupiało 		strupielibyśmy,
byśmy strupieli 		strupiałybyśmy,
byśmy strupiały
2nd strupiałbyś,
byś strupiał 		strupiałabyś,
byś strupiała 		strupiałobyś,
byś strupiało 		strupielibyście,
byście strupieli 		strupiałybyście,
byście strupiały
3rd strupiałby,
by strupiał 		strupiałaby,
by strupiała 		strupiałoby,
by strupiało 		strupieliby,
by strupieli 		strupiałyby,
by strupiały
impersonal strupiano by
imperative 1st niech strupieję strupiejmy
2nd strupiej strupiejcie
3rd niech strupieje niech strupieją
anterior adverbial participle strupiawszy
verbal noun strupienie
adjective
  • strupieszały
nouns
verbs
  • trupieszeć impf, strupieszeć pf

Further reading

This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.