subaemulatio
Latin
Etymology
From subaemulor (“accumulate secretly”) + -tiō, from sub- + aemulor.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊ.bae̯.mʊˈɫaː.ti.oː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [su.be.muˈlat̪.t̪͡s̪i.o]
Noun
subaemulātiō f (genitive subaemulātiōnis); third declension
- secret rivalry
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | subaemulātiō | subaemulātiōnēs |
| genitive | subaemulātiōnis | subaemulātiōnum |
| dative | subaemulātiōnī | subaemulātiōnibus |
| accusative | subaemulātiōnem | subaemulātiōnēs |
| ablative | subaemulātiōne | subaemulātiōnibus |
| vocative | subaemulātiō | subaemulātiōnēs |
References
- “subaemulatio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subaemulatio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.