subcordatus
Latin
Etymology
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊp.kɔrˈdaː.tʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sub.korˈd̪aː.t̪us]
Adjective
subcordātus (feminine subcordāta, neuter subcordātum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subcordātus | subcordāta | subcordātum | subcordātī | subcordātae | subcordāta | |
| genitive | subcordātī | subcordātae | subcordātī | subcordātōrum | subcordātārum | subcordātōrum | |
| dative | subcordātō | subcordātae | subcordātō | subcordātīs | |||
| accusative | subcordātum | subcordātam | subcordātum | subcordātōs | subcordātās | subcordāta | |
| ablative | subcordātō | subcordātā | subcordātō | subcordātīs | |||
| vocative | subcordāte | subcordāta | subcordātum | subcordātī | subcordātae | subcordāta | |