subiciens
Latin
Etymology
Present participle of subiciō.
Participle
subiciēns (genitive subicientis); third-declension one-termination participle
- supplying etc.
Declension
Third-declension participle.
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
| nominative | subiciēns | subicientēs | subicientia | ||
| genitive | subicientis | subicientium | |||
| dative | subicientī | subicientibus | |||
| accusative | subicientem | subiciēns | subicientēs subicientīs |
subicientia | |
| ablative | subiciente subicientī1 |
subicientibus | |||
| vocative | subiciēns | subicientēs | subicientia | ||
1When used purely as an adjective.