subintellectus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of subintellegō
Participle
subintellēctus (feminine subintellēcta, neuter subintellēctum); first/second-declension participle
- understood a little
- implicit, implied
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subintellēctus | subintellēcta | subintellēctum | subintellēctī | subintellēctae | subintellēcta | |
| genitive | subintellēctī | subintellēctae | subintellēctī | subintellēctōrum | subintellēctārum | subintellēctōrum | |
| dative | subintellēctō | subintellēctae | subintellēctō | subintellēctīs | |||
| accusative | subintellēctum | subintellēctam | subintellēctum | subintellēctōs | subintellēctās | subintellēcta | |
| ablative | subintellēctō | subintellēctā | subintellēctō | subintellēctīs | |||
| vocative | subintellēcte | subintellēcta | subintellēctum | subintellēctī | subintellēctae | subintellēcta | |