subiunctivus
Latin
Etymology
From subiungō (“to subjoin, subordinate”) + -īvus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊb.juːŋkˈtiː.wʊs]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sub.juŋkˈt̪iː.vus]
Adjective
subiūnctīvus (feminine subiūnctīva, neuter subiūnctīvum); first/second-declension adjective
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | subiūnctīvus | subiūnctīva | subiūnctīvum | subiūnctīvī | subiūnctīvae | subiūnctīva | |
| genitive | subiūnctīvī | subiūnctīvae | subiūnctīvī | subiūnctīvōrum | subiūnctīvārum | subiūnctīvōrum | |
| dative | subiūnctīvō | subiūnctīvae | subiūnctīvō | subiūnctīvīs | |||
| accusative | subiūnctīvum | subiūnctīvam | subiūnctīvum | subiūnctīvōs | subiūnctīvās | subiūnctīva | |
| ablative | subiūnctīvō | subiūnctīvā | subiūnctīvō | subiūnctīvīs | |||
| vocative | subiūnctīve | subiūnctīva | subiūnctīvum | subiūnctīvī | subiūnctīvae | subiūnctīva | |
References
- → French: subjonctif
- → Portuguese: subjuntivo
- → Spanish: subjuntivo