submoniturus
Latin
Etymology
Future active participle of submoneō.
Participle
submonitūrus (feminine submonitūra, neuter submonitūrum); first/second-declension participle
- about to remind
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | submonitūrus | submonitūra | submonitūrum | submonitūrī | submonitūrae | submonitūra | |
| genitive | submonitūrī | submonitūrae | submonitūrī | submonitūrōrum | submonitūrārum | submonitūrōrum | |
| dative | submonitūrō | submonitūrae | submonitūrō | submonitūrīs | |||
| accusative | submonitūrum | submonitūram | submonitūrum | submonitūrōs | submonitūrās | submonitūra | |
| ablative | submonitūrō | submonitūrā | submonitūrō | submonitūrīs | |||
| vocative | submonitūre | submonitūra | submonitūrum | submonitūrī | submonitūrae | submonitūra | |