substantivus

See also: substantīvus

Latin

Etymology

From sub- +‎ stō (to stand) +‎ -īvus.

Pronunciation

Adjective

substantīvus (feminine substantīva, neuter substantīvum); first/second-declension adjective

  1. self-existent, substantive

Declension

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative substantīvus substantīva substantīvum substantīvī substantīvae substantīva
genitive substantīvī substantīvae substantīvī substantīvōrum substantīvārum substantīvōrum
dative substantīvō substantīvae substantīvō substantīvīs
accusative substantīvum substantīvam substantīvum substantīvōs substantīvās substantīva
ablative substantīvō substantīvā substantīvō substantīvīs
vocative substantīve substantīva substantīvum substantīvī substantīvae substantīva

References