subtililoquentia
Latin
Etymology
From subtīliloquus.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊp.tiː.lɪ.ɫɔˈkʷɛn.ti.a]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sub.t̪i.li.loˈkʷɛn.t̪͡s̪i.a]
Noun
subtīliloquentia f (genitive subtīliloquentiae); first declension
- This term needs a translation to English. Please help out and add a translation, then remove the text
{{rfdef}}.
Declension
First-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | subtīliloquentia | subtīliloquentiae |
| genitive | subtīliloquentiae | subtīliloquentiārum |
| dative | subtīliloquentiae | subtīliloquentiīs |
| accusative | subtīliloquentiam | subtīliloquentiās |
| ablative | subtīliloquentiā | subtīliloquentiīs |
| vocative | subtīliloquentia | subtīliloquentiae |
References
- “subtililoquentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- subtililoquentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.