succestrix
Latin
Etymology
From succēdō, successum (“to climb; to follow”, verb) + -trīx f (“-ess”, agentive suffix).
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): [sʊkˈkɛs.triːks]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): [sutˈt͡ʃɛs.t̪riks]
Noun
succestrīx f (genitive succestrīcis, masculine successor); third declension
- female equivalent of successor
Declension
Third-declension noun.
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | succestrīx | succestrīcēs |
| genitive | succestrīcis | succestrīcum |
| dative | succestrīcī | succestrīcibus |
| accusative | succestrīcem | succestrīcēs |
| ablative | succestrīce | succestrīcibus |
| vocative | succestrīx | succestrīcēs |
Descendants
- Italian: succestrice
- French : successrice