sudatus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of sūdō.
Participle
sūdātus (feminine sūdāta, neuter sūdātum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | sūdātus | sūdāta | sūdātum | sūdātī | sūdātae | sūdāta | |
| genitive | sūdātī | sūdātae | sūdātī | sūdātōrum | sūdātārum | sūdātōrum | |
| dative | sūdātō | sūdātae | sūdātō | sūdātīs | |||
| accusative | sūdātum | sūdātam | sūdātum | sūdātōs | sūdātās | sūdāta | |
| ablative | sūdātō | sūdātā | sūdātō | sūdātīs | |||
| vocative | sūdāte | sūdāta | sūdātum | sūdātī | sūdātae | sūdāta | |
References
- "sudatus", in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)