suffixus
Latin
Etymology
Perfect passive participle of suffīgō.
Participle
suffīxus (feminine suffīxa, neuter suffīxum); first/second-declension participle
Declension
First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | suffīxus | suffīxa | suffīxum | suffīxī | suffīxae | suffīxa | |
| genitive | suffīxī | suffīxae | suffīxī | suffīxōrum | suffīxārum | suffīxōrum | |
| dative | suffīxō | suffīxae | suffīxō | suffīxīs | |||
| accusative | suffīxum | suffīxam | suffīxum | suffīxōs | suffīxās | suffīxa | |
| ablative | suffīxō | suffīxā | suffīxō | suffīxīs | |||
| vocative | suffīxe | suffīxa | suffīxum | suffīxī | suffīxae | suffīxa | |
Descendants
- Catalan: sufix
- English: suffix
- French: suffixe
- Galician: sufixo
- Italian: suffisso
- Portuguese: sufixo
- Romanian: sufix
- Spanish: sufijo
References
- “suffixus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “suffixus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- suffixus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.