sunak

See also: Sunak

Turkish

Etymology

From sunmak.

Pronunciation

  • IPA(key): [sʋˈnɑk]

Noun

sunak (definite accusative sunağı, plural sunaklar)

  1. altar

Declension

Declension of sunak
singular plural
nominative sunak sunaklar
definite accusative sunağı sunakları
dative sunağa sunaklara
locative sunakta sunaklarda
ablative sunaktan sunaklardan
genitive sunağın sunakların
Possessive forms
nominative
singular plural
1st singular sunağım sunaklarım
2nd singular sunağın sunakların
3rd singular sunağı sunakları
1st plural sunağımız sunaklarımız
2nd plural sunağınız sunaklarınız
3rd plural sunakları sunakları
definite accusative
singular plural
1st singular sunağımı sunaklarımı
2nd singular sunağını sunaklarını
3rd singular sunağını sunaklarını
1st plural sunağımızı sunaklarımızı
2nd plural sunağınızı sunaklarınızı
3rd plural sunaklarını sunaklarını
dative
singular plural
1st singular sunağıma sunaklarıma
2nd singular sunağına sunaklarına
3rd singular sunağına sunaklarına
1st plural sunağımıza sunaklarımıza
2nd plural sunağınıza sunaklarınıza
3rd plural sunaklarına sunaklarına
locative
singular plural
1st singular sunağımda sunaklarımda
2nd singular sunağında sunaklarında
3rd singular sunağında sunaklarında
1st plural sunağımızda sunaklarımızda
2nd plural sunağınızda sunaklarınızda
3rd plural sunaklarında sunaklarında
ablative
singular plural
1st singular sunağımdan sunaklarımdan
2nd singular sunağından sunaklarından
3rd singular sunağından sunaklarından
1st plural sunağımızdan sunaklarımızdan
2nd plural sunağınızdan sunaklarınızdan
3rd plural sunaklarından sunaklarından
genitive
singular plural
1st singular sunağımın sunaklarımın
2nd singular sunağının sunaklarının
3rd singular sunağının sunaklarının
1st plural sunağımızın sunaklarımızın
2nd plural sunağınızın sunaklarınızın
3rd plural sunaklarının sunaklarının
This article is issued from Wiktionary. The text is available under Creative Commons Attribution-Share Alike 4.0 unless otherwise noted. Additional terms may apply for the media files.