sunnit
Romanian
Etymology
Noun
sunnit m (plural suniți)
Declension
| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| indefinite | definite | indefinite | definite | ||
| nominative-accusative | sunnit | sunnitul | suniți | suniții | |
| genitive-dative | sunnit | sunnitului | suniți | suniților | |
| vocative | sunnitule | suniților | |||
Swedish
Etymology
Borrowed from Arabic سُنِّيّ (sunniyy).
Noun
sunnit c
Declension
| nominative | genitive | ||
|---|---|---|---|
| singular | indefinite | sunnit | sunnits |
| definite | sunniten | sunnitens | |
| plural | indefinite | sunniter | sunniters |
| definite | sunniterna | sunniternas |